Zanim napiszę kilka słów o swoich przemyśleniach na temat treści ksiażki - pozwolę sobie przytoczyć recenzję z okładki :
W szczerych intymnych rozmowach z Agnieszką Jucewicz bohaterki i bohaterowie tej książki - wśród nich m.in. olimpijczyk M.P. dziennikarka M.S. artysta i aktywista P.Ż. oraz dietetyczka K.B.- S .opowiadają o swoim doświadczeniu kryzysy psychicznego. Otwarcie mówią o tym, jak diagnoza zmieniła ich życie. Jak czasem wbrew wszystkiemu - żyją, pracują i budują relacje. I z jakim wyzwaniem i wyobrażeniami o swoich chorobach muszą się mierzyć.Choroby są w objawach bardzo różne - to np. depresja, czasem stres pourazowy, napady nieuzasadniającego lęku, choroba afektywna dwubiegunowa , zaburzenia w odżywianiu, czy też schizofrenia. (Specjalnie nie napisałam pełnych nazwisk osób z którymi rozmawiała autorka )
Wśród moich bliskich, oraz znajomych spotkałam się z poważną choropbą depresyjną oraz zaburzeniami w odżywianiu i tylko pomoc dobrego psychiatry ( nie neurologa ) przyniosła pomoc. W takich chorobach nikt nie powinien pozostać samotnym, powinien czuć wparcie najbliższych i nie bać się diagnozy specjalisty, ani dobrego szpitala czy też specjalistycznej terapii. Oczywiście psychiatra musi być doskonałym diagnostykiem i czuć się odpowiedzialnym za pacjenta. Bardzo dużo osób z najróżniejszymi objawami nie idzie po poradę do lekarza specjalisty, a to tylko pogłębia chorobę bo czas podjęcia leczenia jest bardzo ważny. Autorka spotkała się z odmowami rozmów bo bardo wiele osób uważa chorobę za wstydliwaą ,boi się reakcji otoczenia. To bardzo smutne i może często doprowadzić do tragedii.. POLECAM boi warto ją przeczytać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz