KRISTIN HANNAH. ' ZIMOWY OGRÓD '

 Wiem, że sięgając po kolejną powieść tej autorki będę zadowolona z wyboru. A teraz po przeczytaniu Zimowego ogrodu "  nie mogę przestać myślec o tej książce i emocjach które przeżywałam. Początek jest typowy jak dla obyczajowej powiesci amerykańskiej. Dom rodzinny, prosperujący dobrze biznes czyli piękne sady, dorodne ciekawe gatunki jabłek i ich eksport, kochający się rodzice i dwie córki.Tylko zadziwia czytelnika bardzo chłodny i wręcz wycofany stosunek matki do córek.Tylko czasami proszona przez męża i dziewczynki opowiada im bajkę o pięknym dobrym księciu i czarnej karecie zła, ale nigdy jej nie kończy. Gdy ojciec umiera córki są zrozpaczone, a matka jeszcze bardziej oddala się  od nich. Starsza obejmuje po ojcu prawadzenie całej działalności związanej z sadami, a młodsza realizuje swoją pasję oddając się fotografii i podróżom po świecie  w najbardziej ciekawe i niebezpieczne miejsca objęte wojną czy też kataklizmami. Czas upływa, a matka coraz częściej oddale się od córki, wychodzi nocą do zimowego ogrodu, lekko ubrana  absolutnie nie zważa na zimno i mrózi rozmyśla. Wiedzą,  że jest z pochodzenia Rosjanką, ale nic nie wiedzą o jej przeszłości i dopiero gdy postanawiąją spełnić jej marzenia i odbyć wspólnie wycieczkę na Aleskę - matka zaczyna swoja opowieść i to przy kieliszku wódki w barze prowadzonym przez Rosjankę. Jest  to jakby dalszy ciąg  bajki,  ale z realiami mrożacymi krew w żyłach.  tom opowieść o wojnie, blokadzie Leningradu, potęgującego się terroru  wobec mieszkańcow przez rodzimą władzę, miłość do męża i dwojga dzieci, do umierającej z głodu i zimna matki, to  niewyobrażalna tragedia, którą przeżywa.  Głód i terror, śmierć na każdym kroku i bezsilność wobec tego co sie wokół dzieje. Ciągłe bombardowanie miasta, wszechobecny strach  To opis sytuacji wstrząsającej czytelnikiem, a co dopiero jak ta potworna gehenna dotyka młodą matkę i jej dzieci,  której mąż gdzieś walczy a ona zostaje sama. Makabryczne sceny i przeżycia przypominają mi powieści Paulliny Simons -  "Jeździec Miedziany" czy  "Tatiana i Aleksander".  to też Leningrad i jego blokada, w czasie które ponad milion jego mieszkańców zmarło z głodu.

Książka napisana bardzo realistycznie, przemawiająca do wyobraźni czytelnika, niedajaca się zapomnieć, chociaz jak to zwykle bywa w amerykańskiej literaturze, kończąca się łagodnie i pozytywnie pomimo dramatów jakie w niej autorka zawarła.i które dotknęły prawie wszystkich bohaterów tej powieści.

POLECAM wszystkim czytelnikom bez względu na wiek, płeć i zapatrywania polityczne !!!

DELIA OWENS. ' GDZIE ŚIEWAJĄ RAKI "

 Różne są opinie na temat tej powieści - jedne są pełne zachwytu, inne raczej krytyczne.Dla mnie ta powieść tak silnie powiązana opisami przyrody,, jej dzikim pięknem i jej tajemniczością, od początku czytania zaczęła mnie fascynować.Nieprzebyte przybrzeżne moczary nad oceanem na południu USA, lasy, bagna i niezliczone ilości ptactwa, a nad brzegiem muszli o niespotykanych gdzie indziej wzorach, to właśnie klimat tej powieści. A wśród tej dzikiej przyrody nędzna chata, a w niej najpierw kilkuletnia , a z czasem kilkunastoletnia KAY opuszczona najpierw przez rodzeństwo, potem przez matkę (utalentowaną malarkę ) a wkońcu pozostawioną samej sobie przez ojca zdegenerowanego inwalidę - pijaka. Dziewczynka zmaga sie z głodem, zimnem i  samotnością, i  jedynie ptaki i zwierzęta są jej przyjacółmi. Społeczność z pobliskiego miasta nie toleruje tego opuszczonego, zaniedbanego dziecka, szkoła też nie jest jej przyjazna, wiec zamyka się w sobie i chowa przed władzami, które chcą ją zmusić do podjęcia nauki. Zaczyna zarabiać na siebie szukająć i sprzedając owoce, morza jedynym jej przyjaznym ludziom ciemnoskóremu SKOCZKOWI  - obsługującemu nadwodną stację benzynową i jego dobrej żonie MABEL. Z czasem zaprzyjażnia się też z TATE, synem szypra, chłopcem który tak jak ona jest zauroczony mokradłami i przyrodą wokół nich, a poza tym cierpliwie uczy ją czytać i pisać, podziwia jej kolekcje ptasich piór, muszli i piekne rysunki którymi są oblepione ściany chałupki.Gdy dorośleje jej kolekcje z opisami i rysunkami trafiają do wydawcy i  kolejne pięknie wydane albumy robią furorę. .Zawsze pomaga jej Tate, ale do czasu - bo wyjeżdża na studia i wtedy zaczyna ją uwodzić miejscowy bogaty rozpustnik, birbant  i kłamca, a rozbudziwszy w niej temperament z czasem zdradza - tak jak i cała kiedyś bliska jej  rodzina. Zaczyna się koszmar, dramat, tragedia  - a to już pozostawiam bez opowiadania dla ewentualnie zainteresowanego tą książką czytelnika       POLECAM

TASHIKAZU KAWAGUCHI " ZANIM WYSTYGNIE KAWA"

 Autor to japoński producent, reżyser i dramaturg, Książka ta powstała na podstawie sztuki teatralnej, a  nawet została sfilmowana i z powodzeniem sprzedała się na całym świecie.                                            Gdzieś w małym zaulku w Tokio jest niepozorna, stuletnia, ciemna, mała kawiarenka z wyjątkową obsługą i wyjątkowo tajemniczą możliwością przeniesienia chętnego klienta w przeszłość.                     Cztery osoby chcą skorzystać z tej możliwości : kobieta  chce spotkać dawną mołość, inna chce porozmawiać z mężem przed jego utratą pamięci, trzecia chce spotkania z siostrą, a pracownica kawiarenki chce poznać swoje jeszcze nienarodzone dziecko ( to wyjątkowo spotkanie z przyszłością  )  W kawiarni jest tylko kilka stolików :  przy jednym siedzi kobieta w białej sukni czytająca książkę, przy drugim mężczyzna z demencją oglądający foldery reklamujące podróże. Żeby przenieść się w czasie trzeba dopełnić kilka warunków, a przede wszystkim zakończyć rytuał przed wystygnięciem kawy i to tylko przy stoliku zajętym przez czytającą książkę kobietę.                                                                                      Trochę mroczne,  momentami ciepłe, a nawet sentymentalne są te seanse przenoszenia się w czasie, i wyjątkowo ciekawe pobudki które skłoniły te cztery osoby do skorzystania z tej niesamowitej " oferty "

Oczywiście przeczytałam z zainteresowaniem, lubię te japońskie zupełnie inne niż europejskie książki, pełne momentami magii i filozofii dalekiego wschodu.