JOZEF SKVORECKY BATALION CZOŁGÓW

 Kapitalna lektura, pełna swoistego humoru - jak zwykle u tego czeskiego pisarza. Tym razem na celownik wziął armię: socjalistyczną, robotniczo - chłopską armię, a dokładniej  "batalion czołgów". Oczywiście nietuzinkowi dowódcy, ospali, obojętni na wzniosłe słowa tzw. partyjnej mowy żołnierze, komunały, slogany, bajdurzenie o wzniosłych socjalistycznych celach itp. Ćwiczenia odbywające się w terenie - to ataki  na  wyimaginowaną,  "pośpiesznie wzniesioną linię obrony nieprzyjaciela" oczywiście tym nieprzyjacielem jest  imperialistmyczna armia amerykańska. Czołgi są stare, zdezelowane, załogi niezbyt dobrze wyszkolone  - ale ćwiczenia są z całą powagą prowadzone, a nadgorliwy major zwany przez żołnierzy  MALUTKIM DIABŁEM dwoi się i troi, wydaje rozkazy piszczacym głosem, rzuca gromy i wymyśla żołnierzom, peroruje, poucza, przeprowadza nagle niespodziewaną inspekcję  i stosuje wyjątkowo idiotyczne metody dla podniesienia morale żołnierzy. Jest także cała plejada osobników płci męskiej, jedni "olewający wszystko" niczym się nie przejmujący, inni nadgorliwi,  aż do śmieszności. Są miłostki i westchnienia do niektórych  ślicznych i powabnych żon oficerów, jest kapitalny pokaz zajęć i konkursów oświatowo - wychowawczych,  konkursów poezji itp. a to wszystko znowu z hasłami o wyjątkowej roli przodujących w tym robotników i chłopów w odróżnieniu od reakcyjno - kapitalistycznej np. poezji sprzed lat. A piosenki i wierszyki, napisy i " hasła " to już inna bajka - typowe jak w każdym wojsku, krążące wsród żołnierzy rozbawiają czytelnika. Humor jak w Dzielnym Wojaku Szwejku. Jeżeli któryś z czytelników płci męskiej był w wojsku lub chociaż przeszedł w czasach słusznie minionych tzw. studium wojskowe na studiach - ubawi się setnie czatając BATALION CZOŁGÓW. POLECAM

ARTUR NOWAK STANISŁAW OBIREK B A B I L O N

 Po przeczytaniu UZURPATORA -  Bożeny Aksamit i Piotra Głuchowskiego i SODOMY pióra  -Friderica Martela, myślałam, że już nic mnie nie zadziwi - a jednak. BABILON to lektura smutna,  przygnębiająca, a momentami aż niewiarygodna. Bardzo trudno pisać i streszczać jej poszczególne rodziały, ale jest rzetelnie napisana, oparta na faktach z obszerną bibliografią na końcu książki. Dużo faktów z naszego polskiego "podwórka" , sporo o naszych hierarchach, których często dawne postępowe poglądy gdzieś utonęły w mroku, i stali się pogromcami postępowej myśli i wrogami np. postępowych idei, które reprezentuje kościół katolicki w Niemczech w swoich przemyśleniach i poglądach synodowych. Wstrząsnęły mną fakty upokorzeń, a nawet podłych stosunków, opisanych w książce, a są dosyć powszechne w naszych klasztorach żeńskich, nie mówiąc już o służebnej roli sióstr  w pałacach biskupich i ich pokorze w stosunku do męskij dominacji. Jest sporo opisów afer i nadużyć  w samym Watykanie, mjest sporo o  poszczególnych papierzach o "zamiataniu pod dywan " afer na tle seksualnym  Znane już fakty z SODOMY dotyczące Ameryki Południowej i roli w niej tzw. LEGIONÓW CHRYSTUSA.też są przerażajace i  nie mieszczące się w żadnej z nauk KOŚCIOŁA. Obszerny rozdział dotyczy Kanady i tragedii jej tubylców - INDIAN,  którym siłą odbierano dzieci by je oderwać od tradycji kultywowanej przez rodzinę, od rodzimego języka, od ich kultury i wierzeń. Właśnie teraz na ten temat jest sporo poblikacji, które pokazują czytelnikom bezmiar tragedii, które dotknęły tysiące dzieci i ich rodziców. Jeszcze Irlandia i fakty które ujrzały światło dzienne : zniewolenie kobiet tzw. "upadłych"., umieszcznie ich w zamkniętych dla rodzin  "obiektach "  prowadzonych przez zakonnice, odbieranie im dzieci, wiele zbrodniczych śmierci tak z chorób jak i z głodu,  nielegalne adopcje i wiele innych działąń tak w swej istocie nieludzkich, że aż nieprawdopodobnych. Jest rozdział poświecony działalności " Sw Teresy z Kalkuty " i tu też roi sie od deptania norm moralno - etycznych, gdzie w imię gloryfikacji cierpienia nie stosowano środków ani uśmierzazjących bół ani znieczuleń, nie mówiąc już o zachowaniu podstawowych zasad higieny czy też wymiany i  sterylizacji igieł czy przyrządów lekarskich. Same siostry opiekujące się chorymi też nie miały dostępu ani do lekarza ani do dentysty, ani do częstrzej zmiany ubrania i to w imie oszczędności i ubóstwa. Trzeba dodaćże miliony wpływały z załego świata na dziełalność " Swietej siostry Teresy "

 Jak to sie wszystko ma do nauki CHRYSTUSA ? do słów zawartych w EWANGEWLII ? jak daleko odszedł Kościół od swojej roli Kościoła miłości, ubóstwa i skromności ? Skąd się wzięła ta gigantyczna pycha i wszechobecny GRZECH i wielka teoria o swej "nieomylności" ?

Oczywoście ciągle chodzi o Kościół jako instytucję, a  nie o Kościół wierncyh, którzy. go tworzą.

HARI KUNZRU " IMPRESJONISTA "

 Obszerna powieść tego angielsko - hinduskiego pisarza to " niesamowita odyseja nieszczęsnego wyrzutka tułającego się od krańca do krańca IMPERIUM "  to urywek recenzji P.Hanny Bałtun. Wszystko zaczęło się od monsunowej ulewy, burzy i nawałnicy wody, kiedy to skrzyżowały się drogi angielskiego urzędnika i hinduskiej narzeczonej. Z tego spotkania poczęło się dziecko - i to nasz właśnie  główny bihater PRAN. Gdy w domu prawnika - bramina  żona rodzi pięknego chłopca, astrolog wpada w popłoch gdy ma z gwiazd  odczytać jego  przyszłość - wszystko jest niejasne, pogmatwane, ciemne i tajemnicze - więc coś tam zmyśla i odchodzi. Tymczasem chłopak rośnie - matka umiera po porodzie) i kiedy służąca będąca świadkiem " przygody " w czasie burzy mówi bogatemu prawnikowi o chłopcu - ten oburzony wypędza go z domu na poniewierkę.  bo  to przecież bękart., W tym czasie szaleje grypa na całym świecie, umieralność jest olbrzymia, a do tego trwa I Wojna Światowa. Wychowany do tej pory w luksusie chłopak staje bezdomnym obdartusem i nędzarzem. Tylko jego wyjątkowa uroda, piękne jasne ciało pozwala mu przeżyć. Trafia do domu publicznego, przeżywa katusze i upodlenie, zakupiony przez eunuchów zostaje wywieziony z miasta, a dalsze jego losy to cały ciąg zdarzeń. Jego wyjątkowas uroda, piękna porcelanowa biała cera, dbanie o czystość i wrodzona eleganckość doprowadza go do majora wojsk Jej Królewskiej Mości, który zauroczony chłopcem robi z niego swoją perwersyjną zabawkę.Bierze udział w krwawych polowaniach organizowanych przez bogaczy dla wizytujących prominentów. I tak wciela się w różne postaci, ucieka  przebywa w domu szalonego irlandzkiego misjonarza, pomaga mu w pseudunaukowych badaniach, szybko przyswaja wiedzę i staje sie znanym w dzielnicach Bombaju sympatycznym wszystko mogącym załatwić BOBBY. Przyjaźń z żoną misjonarza pozwala mu odczuć namiastkę domu, ale i to się kończy kiedy ona zostaje aresztowana jako działaczka i wróg  IMPERIUM , a jest to tez okres fascynacji rewolucją w Rosji i  Ghandim. Ciągle się zmaga sam ze sobą, nie może się odnaleźć, nie może określić swojej tożsamości  i właśnie wtedy spotyka chłopca w swoin wieku, który ma wyruszyć do Anglii bo tam na niego czeka spadek i lepsze życie. Chłopak ginie w zamieszkach, a nasz BOBBY  z jego dokumentami trafia do Londynu. Od teraz już jest JONATHANEM BRIDGEMANEM.  Znowu ma pogmatwane losy, nauka w szkole średniej, potem wyższej, przyjaźń z profesorem badającym pierwotny lud afrykański FOTSE, miłość do jego córki ASTERTE - STAR, a do tego brak prawdziwej przyjaźni, zrozumienia przez kolegów i odtrącenia w efekcie przez ukochaną czyni wielkie szkody w psychice tego młodego zagubionego mężczyzny. Wyrusza z całą ekipą z profesorem na czele, do Afryki i tu po wielu trudnych i czasem dziwacznych poleceniach  "Władzy"  ( miejscowej kolonialnej) ma zająć się całą "administracją" czyli liczeniem mieszkańców ludu FOTSE, sporządzaniem map, rejestrowaniu plonów, spisywaniu wszystkiego co właściwie nie było możliwe do zliczenia, wyrysowania i tp. Miejscowi,  kiedyś przychylni ekspedycji profesora teraz stają się wrogami, a zmęczona i schorowana ekipa badaczy sama zaczyna być wrogo nastawiona i do FOTSE i do siebie.  "Cywilizacja "  IMPERIUM już tu dotarła i wzbudziła niepokój, strach i zakłóciła oddawny porządek. Staje się to co było do przewidzenia, ginie ekspedycja, ginie obozowisko, a jedynie nasz bohater po przejściu odczynienia czarów prze wodza  staje się członkiem tego pierwotnego ludu i odchodzi z nimi 

Po przeczytaniu tej obszernej powieści ma się mieszane uczucia, z jednej strony współczujemy bohaterowi i jesteśmy też zdecydowanie przeciwni tej wprowadzanej siłowo cywilizacji zachodniej białego człowieka i jego pełnej buty i pychy myśleniu o swojej doskonałości. I właśnie z takimi uczuciami odłożyłam przeczytaną, wyjątkowo ciekawą powieść, pisaną porzez człowieka, który w niej dał  czytelnikowi możliwość do rozważąnia : problem kolonializmu  i problem tożsamości  kulturowej i narodowej człowieka  Szczególnie obecnie ten ostatni problem jest wyjątkowo aktualny.!!!

IGOR STIKS KRZESŁO ELIASZA.

 Jest rok 1992, kiedy to pisarza Ricard, znany i uznany w Europie wraca do rodzinnego domu w Wiedniu. Matki nie znał, bo zmarła po jego urodzeniu, ojca prawie nie pamietał bo po powrocie z frontu popełnił samobójstwo i pozostała mu tylko ciotka INGRID. Ma już pięćdziesialat i zdaje mu się że już nic go w życiu nie czeka. Jednak okazuje się że wszystko co przeżył  i wszystko co wiedział o sobie było wielkim kłamstwem. Przapadkowo odnajduje  zamurowany pamiętnik matki i  dowiaduje się z niego, ze jego ojciec nie był jego naturalnym ojcem, że matka kochała Andreasa, a właściwie Jakuba Schneidera - Żyda z Sarajewa, z którym z ciotką działały w konspiracji . Kochała go swoją pierwsza miłością, i była w ciąży kiedy został aresztowany i zniknął bez śladu i właśnie i wtedy dla ratowania życia dziecka wyszła za mąż za przyjaciela z dzieciństwa, przed jego odejściem na front. Ricard jest zdruzgotany, ciotka stara mu się wytłumaczć dlaczego zataiła fakty przed nim, ale sam fakt życia przez tyle lat w kłamstwie doprowadza pisarza do szaleństwa. Korzystając z wojny w Jugosławii, wyrusza jako korespondent do Sarajewa, a faktycznie korzysta z każdej sposobności odnalezienia ojca, Zacieśnia przyjaźń ze swoim młodym tłumaczem IVOREM, nagrywają rozmowy z aktorami teatru, sceny z wojny, zaprzyjaźnia się z czołową aktorką teatru ALMA i uczestniczy w próbach spektaklu teatralnego.i o dziwa w premierze tej dziwnej sztuki o miłości kazirodczej ojca do corki. Zdumiewa go tłum widzów,  pomimo trwającego obstrzału przez snajperów  i walk ulicznych. Natrafia na ciekawego starszego człowieka, samotnego byłego prawnika i opowiada mu o swoich poszukiwaniach  -zatajając że to o niego chodzi i o jego ojca. Szymon jednak bacznie go obserwuje, wie swoje i z niepokojem odbiera przyjaźń Ricarda z Almą.J ak to bywa w takich sytuacjach  miedzy nimi zawiązuje sie miłość i  to tak gorąca, że aż przerażająca. Tragedia wisi na włosku i dramat rozgrywa się w momencie poznania przez Ricarda ojca ALMY, który okazuje się jest jego prawdziwym ojcem. Postanawia mu powiedziać prawdę nie wtajemniczając Almy i oczyścić imię matki bo dotychcza Jakub był pewień, że to Paula  Matka Ricarda) do wydała faszystom. Ojciec ginie z rąk snajpera i. znowu wkracza stary mądry Żyd i oddaje mu przechowany zeszyt pamietnik i pomaga wyjachać. Wyjazd to czy ucieczka ? i jedno i drugie. Dalsze jego życie to załatwianie spraw finansowych. Zdeponowanie u notariusza dokunentów, wyjaśnień, rękopisu i td i odejście .........