Prawdziwe historie.
Na kilkudziesięciu stronach przepisów na końcu książki autor podaje źródła na których się opierał pisząc tę ciekawą historię kobiet ( i nie tylko) które miały olbrzymi wpływ na historię tak Polski jak i innych krajów Europy.
Opisane są w niej czasy panowania Bolesława Chrobrego, Mieszka II, i Kazimierza.
Nasi rodzimi kronikarze i ci zachodni, zawsze starali się wyolbrzymiać zasługi panujących i pomniejszać czyny mniej chwalebne, odwrotnie jeżeli chodzi o kobiety te zawsze podlegały ostrej krytyce, a ich zasługi były przeważnie pomijane. Do tego jeszcze przeważnie ich punkt widzenia zależał " od punktu siedzenia". Dlatego bardzo rzadko kroniki były pisane obiektywnie.
Począwszy od imperatorowej Teofany, kolejne Matyldy, RYCHEZĘ, jej ciotki ksenie i przeorysze klasztorów, córki Chrobrego, oraz żony książąt i królów - to kobiety faktycznie mające ogromny wpływ na politykę tego okresu w historii Europy.
Układy rodzinne, najróżniejsze motywy, knowania, przekupstwo, olbrzymie łapówki nie zawsze szły w parze z dobrymi intencjami, ale przeważnie były skuteczne.
Żądza władzy i bogactwa popychała władców do ciągłych zaborów ziem ościennych, bezprzykładnych grabieży, brania niewolników, gwałtów, morderstw, tortur i innych bestialskich czynów, a wszystko to było niestety w imię Boga i chrześcijańskiej powinności.
I właśnie RYCHEZA wszechstronnie wykształcona palatynówna, musiała z taką rzeczywistością się zmierzyć jako żona Mieszka II i synowa Chrobrego.
Była bardzo skuteczna w swoim działaniu na rzecz podniesienia prestiżu swojej nowej ojczyzny.
Twardą ręką rządziła na dworze, pomnażała bogactwa, działając dyplomatycznie uwolniła męża z niewoli Czechów ( niestety zupełnie nie doceniona przez butnego męża) a co najważniejsze na wzór Akwizgranu Karola Wielkiego - rozpoczęła budowę Krakowa gdzie zamieszkała wraz z ukochanym synem Kazimierzem.
Wszytko to robiła dla niego, dla jego przyszłości, dla utrzymania ojcowizny którą miał odbudować po niszczycielskich wojnach.
Dzięki właśnie niej mamy u nas sporo kościołów pod wezwaniem Św. Mikołaja, którego kult rozpoczęła imperatorowa Teofana, znamy też legendę o królu Popielu ( który był Niemcem i miał inne imię) o którym opowiadała jako bajkę Rycheza i rzetelne datowane zapiski o wydarzeniach historycznych na tablicy paschalnej.
Dzięki tej książce dowiedziałam się więcej o św.Wojciechu, jego bracie arcybiskupie Gaudentym i bardzo niechlubej roli Ostrowa Lednickiego którą pełnił pod koniec rządów Bolesława Chrobrego.
Ciekawa, rzetelna, trochę zmieniająca historię i warta przeczytania jedna z wielu ksiażek o kobietach silnych, ambitnych, potężnych ale też samotnych - tego autora.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz