Knut Hamsun to noblista z 1920 roku właśnie za "Błogosławieństwo ziemi", dając czytelnikowi w tej książce bardzo naturalistyczny obraz Norwegii sprzed 100 lat.
Jest w niej zawarte piękno i groza surowej przyrody tego kraju, niedostępne bagna, ogromne lasy, zieleń łąk, góry i skały, woda, śniegi, ulewy i susze, a to wszystko splecione z losem człowieka.
Izak - bo tak ma na imię główny bohater, to człowiek prosty, pełen determinacji w dążeniu do celu, niezwykle silny, pracowity i wytrwały, a celem jego,podporządkowanie sobie i zagospodarowanie odludnego, surowego, pełnego kamieni, drzew, dzikiego kawałka ziemi.
Z roku na rok, krok po kroku powiększa areał ziemi uprawnej, buduje najpierw prymitywne pomieszczenie mieszkalne dla siebie, swojej kobiety i skromnego inwentarza. Gdy po latach rodzina się powiększyła wspólnie z żoną i dziećmi pomnaża inwentarz, sprowadza pierwsze proste maszyny rolnicze i staje się z czasem jednym z najbogatszych gospodarzy w okolicy.
Sam tytuł powieści mówi sam za siebie, a niewyobrażalnie ciężka praca i siła charakteru Izaka pomimo częstych przeciwności losu i dramatów, które dotykają jego i rodzinę, budzi wśród okolicznych mieszkańców szacunek i respekt.
Książka wyjątkowo ciekawa, a dla mnie jako miłośniczce literatury skandynawskiej była doskonałą lekturą - polecam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz