To nie jest ludność z dziada - pradziada zamieszkująca miasto i okolice, to jest społeczeństwo przypadkowe, napływowe i przesiedleńcy ze wschodniej Polski.
Nawet górnicy są zupełnie inni niż ci typowi Ślązacy.
Babilon - to olbrzymie blokowisko w którym zamieszkują najróżniejsi lokatorzy, a ich losy, charaktery i życie codzienne, bardzo ciekawie opisuje Pani Joanna i do tego na tle ostatnich lat PRL
z towarzyszem Gierkiem w tle.
Historia życia Babci Zofii i jej wojennej miłości, później jej córki Jadwigi i wnuczki Dominiki to właściwie główne wątki, tak jak i życie Babci Haliny - matki Stefana - górnika, męża Jadwigi i ojca Dominiki.
Smutne to i siermiężne życie w tym Babilonie, wszechobecne pijaństwo mężczyzn, a idole kobiet to bohaterowie brazylijskich seriali, oraz pojawiający się czasami bogaci turyści z zachodu.
Trochę może przesadzone są dokładne opisy nie zawsze estetycznych ciał już starzejących się i ich intymnych części, a także wyjątkowo pełnego dramatu porodu Jadwigi i przyjścia na świat Dominiki.
Niewątpliwie najważniejszą postacią jest właśnie Dominika - dziewczyna dociekliwa, ciekawa życia, nieprawdopodobnie uzdolniona, a jej uroda nietypowa jest utrapieniem matki i powoduje niechęć, a nawet wrogość ze strony tak kolegów i koleżanek, jak i niektórych nauczycieli wałbrzyskiej szkoły. Wyjątkowa złośliwa i podła mgr Demon dokucza i wyśmiewa uczniów, a szczególnie drwi z ich nazwisk, a są przedziwne jak np Śledź, Chmura (to Dominika), Lepka .A mieszkańcy Wałbrzycha to między innymi: Pypeć, Mrugała czy proboszcz Postronek. Sporo wątków społeczno - politycznych wzbogaca autorka ironiczną narracją.
Książka ciekawa i dająca do myślenia, a jej tytuł "Piaskowa Góra" - to góra, która jest widoczna z okien Babilonu.
Jeszcze muszę przeczytać "Japoński wachlarz" i "Chmurolandię" tej autorki, bo odpowiada mi styl i ciekawi treść "zaliczonych" dotychczas pozycji, no i wyjątkowa WYOBRAŹNIA pisarki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz