Bardzo wartościowa, rzetelna i prawdziwa biograficzna opowieść o dziejach rodziny z południowo - wschodnich kresów Polski.
Pięknie opisany międzywojenny Tarnopol i Lwów to zasługa wujka autorki - Zbigniewa, który z fotograficzną pamięcią poprowadzi czytelnika po ulicach, placach, kawiarniach i kościołach tych miast na terenie ówczesnej Galicji.
Natomiast matka autorki Zofia poza młodością, studiami i szczęśliwym małżeństwem przed wojną, doznała w 1939 roku okrutnych przeżyć po wywiezieniu z matką na Syberię. Jej przeżycia to opowieść o poniewierce, głodzie, chorobach, aż do czasu dotarcia do formującej się armii Andersa. Bardzo szczegółowo opisane prze nią życie i służba w armii przez cały okres wojny do czasu demobilizacji w Londynie, a wszystko to poparte licznymi zdjęciami i kopiami dokumentów jest doskonałą lekcją naszej historii.
Losy ojca autorki Maksymiliana Hoffmana, jako przedwojennego oficera WP - to Starobielsk.
Znajdziemy w tej książce rodziców, dziadków i całą rozległą rodzinę jakże zasłużoną dla Polski sprzed wojny, a ich nazwiska były chlubą rozwoju i rozbudowy Tarnopola, Lwowa i okolic.
Sama autorka jako kilkunastomiesięczne dziecko została w 1939 roku pod opieką cioci i wujka i dopiero w późnych latach powojennych zamieszkała z matką na zachodzie, a swoje wojenne sieroce dzieciństwo też opisała w tej biograficznej sadze rodzinnej.
Książka ta została ukończona przez autorkę w 2012 roku i przenosi czytelnika w inny świat, świat lat dwudziestych ubiegłego wieku na teren Galicji, poprzez okres wojny, przez Syberię do krajów Bliskiego Wschodu aż do czasów powojennych. Polecam, bo naprawdę warto ją przeczytać !
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz